Gestreepte stinkdieren zijn nachtdieren die in Noord-Amerika leven en zich verdedigen door een stinkende vloeistof te spuiten, vaak als laatste redmiddel nadat ze eerst met hun poten stampen en hun staart omhoog steken. Ze zijn omnivoor en eten een gevarieerd dieet van insecten, fruit, knaagdieren en afval. De dieren zijn ongeveer zo groot als een huiskat en hebben een zwarte vacht met een opvallende witte streep, die als waarschuwing dient voor roofdieren. 

 

Kenmerken en gedrag

  • Uiterlijk: Gestreepte stinkdieren zijn ongeveer zo groot als een huiskat en hebben een zwarte vacht met een brede witte streep die over hun rug loopt. De hoeveelheid wit varieert per individu.
  • Verdediging: Bij gevaar waarschuwen ze door met hun voorpoten te stampen, de staart omhoog te steken en te klapperen met hun tanden. Als dat niet werkt, spuiten ze een stinkende, gele, olieachtige vloeistof uit klieren bij de anus, gericht op de ogen van de aanvaller.
  • Leefomgeving: Ze leven in bossen, grasvlaktes en stedelijke gebieden in Noord-Amerika, waar ze schuilen onder gebouwen of in uitgeholde boomstammen.
  • Activiteit: Gestreepte stinkdieren zijn nachtdieren, maar ze gaan niet in winterslaap; in de winter zijn ze wel minder actief. 

Dieet en voortplanting

  • Dieet: Ze zijn omnivoren met een gevarieerd dieet dat insecten, fruit, eieren, kleine zoogdieren, vogels, zaden en afval omvat.
  • Voortplanting: De paartijd is in de lente (ongeveer februari-maart) en na een draagtijd van 60-70 dagen worden gemiddeld 4 tot 10 jongen geboren. De jongen kunnen al na 8 dagen de stinkklieren gebruiken. 

Interessante weetjes

  • Slim: Stinkdieren zijn slimme dieren en kunnen bijvoorbeeld rupsen over hun hoofd rollen om hun irritante haren te verwijderen voordat ze ze opeten, aldus Bellbrook Sugarcreek Parks District.
  • Zichtbaarheid: De opvallende strepen zijn niet bedoeld om zich te verstoppen, maar juist om roofdieren te waarschuwen.
  • Vijanden: De belangrijkste natuurlijke vijand van het stinkdier is de Amerikaanse oehoe (grote uil), omdat deze door zijn slechte reukzin de waarschuwingssignalen van de stinkdier minder goed opmerkt, volgens Harry Malter en Stichting Artisklas Haarlem.
  • Spuitkracht: De stinkende vloeistof kan 3 tot 5 meter ver worden gespoten, met een damp die tot 10 meter ver kan reiken.