Afrikaanse wilde honden zijn uitmuntende jagers met een zeer hoge succesratio van ongeveer 80% door hun uithoudingsvermogen, snelheid en samenwerking. Ze leven in sociale roedels met een strikte hiërarchie, waarbij slechts het dominante paar zich voortplant. Elk individu heeft een uniek gevlekte vacht, vergelijkbaar met vingerafdrukken. Ze worden beschouwd als een bedreigde diersoort vanwege ziekten, verlies van leefgebied en conflicten met mensen.
Kenmerken en gedrag
Unieke vacht:
De vacht is onregelmatig gevlekt met zwart, geelbruin en wit, en is uniek voor elk individu. De staartpunt is bijna altijd wit.
Sociale roedels:
Ze leven in roedels en er heerst een strikte hiërarchie. Alleen het dominante paar plant zich voort.
Communicatie:
Ze communiceren veel met elkaar tijdens de jacht en wisselen elkaar af.
Succesvolle jagers:
Met een snelheid tot wel 60km/u achtervolgen ze prooien over lange afstanden.
Jachttechniek:
Ze werken samen om prooien uit te putten voordat ze toehappen. Dit maakt hen succesvol in het vangen van prooien die groter en sterker zijn dan zijzelf, zoals volwassen gnoes.
Dieet:
Ze eten voornamelijk middelgrote hoefdieren, maar soms ook grotere dieren. Ze eten ook kadavers, maar verjagen hyena's van hun prooi.
Voortplanting:
Een worp telt gemiddeld 10 pups, die in een ondergronds hol worden geboren. De pups mogen als eerste van het karkas eten zodra de volwassen dieren een prooi doden.
Leefomgeving en status
Habitat:
De soort leeft in graslanden, savannes, open bossen, bergachtige gebieden en semi-woestijngebieden.
Bedreigde soort:
De Afrikaanse wilde hond is een bedreigde soort, met een populatie van naar schatting ongeveer 6.600 individuen.
Redenen voor bedreiging:
Ze worden bedreigd door ziekten, verlies van leefgebied en worden gedood door boeren die hun vee beschermen.
Andere weetjes
Fysiek: Volwassen dieren wegen tussen de 17 en 36 kg. Ze hebben vier tenen aan elke poot, in tegenstelling tot andere hondachtigen die er vijf hebben, en ze hebben geen dauwklauw.
Verwarring: Ondanks hun naam lijken ze meer op een wolf dan op een huishond.
Naam: De wetenschappelijke naam Lycaon pictus is afgeleid van de Griekse mythologie (Lycaon, de koning van Arcadië die in een wolf veranderd werd) en het Latijnse woord voor 'geverfd' of 'bont'.