De Antilliaanse leguaan is een in de Cariben voorkomende planteneter die ernstig bedreigd wordt. Ze zijn te herkennen aan een rij grotere schubben op de onderkaak in plaats van één grote schub onder het trommelvlies, en aan het ontbreken van strepen op de staart. Ze zijn overdag actief, zoeken hun voedsel 's ochtends en schuilen 's middags in holletjes om af te koelen, waarna ze 's nachts in bomen slapen. 

Uiterlijk 

  • Volwassen leguanen kunnen tot 1,40 meter lang worden, inclusief staart.
  • Mannelijke dieren krijgen tijdens het paarseizoen roze wangen.
  • Mannen zijn over het algemeen wat forser gebouwd en zullen grijs worden, terwijl vrouwtjes hun groene kleur behouden. 

Gedrag en leefwijze 

    • Ze zijn overdag actief en eten 's ochtends jonge bladeren en, in het regenseizoen, fruit.
    • Ze leven voornamelijk in struiken en bomen, en minder vaak op de grond, omdat ze zich daar veiliger voelen.
    • 's Middags trekken ze zich terug in holletjes om hun lichaamstemperatuur te regelen.
  • De paartijd is van januari tot eind maart, met eieren die gelegd worden van juli tot augustus. 

    Status en bedreigingen 

    • De Antilliaanse leguaan staat op de Rode Lijst van de IUCN als ‘ernstig bedreigd’.
    • Op veel eilanden is de soort uitgestorven door onder andere de introductie van groene leguanen.
    • Groene leguanen concurreren met de Antilliaanse leguaan om voedsel en er is hybridisatie tussen de twee soorten, wat de overlevingskansen verder verkleint.
    • Naast de groene leguaan worden ze ook bedreigd door verlies van leefgebied, klimaatverandering en de jacht.