De kolenbranderschildpad, ook wel roodvoetschildpad genoemd, is een Zuid-Amerikaanse landschildpad die zich kenmerkt door een donker schild met gele/oranje vlekken en rood gekleurde schubben op kop en poten. Ze zijn dagactieve omnivoren die voornamelijk van fruit, bloemen en bladeren eten, maar ook af en toe aas en vlees en zelfs zandkorrels en steentjes. De schildpad is relatief makkelijk te houden en vereist een vochtig klimaat met temperaturen tussen
22 en 30°C.
Uiterlijk
- Schild: Donkerbruin tot zwart met een gele of oranje vlek op elke plaat van het schild, die op gloeiende kolen lijken.
- Kop en poten: Hebben een donkere ondergrond met oranje-rode of gele schubben.
- Grootte: Kan tot ongeveer 50 cm lang worden, maar wordt meestal niet groter dan 35-40 cm.
- Geslacht: Mannetjes hebben een holler buikschild en een langere, dikkere staart.
Leefomgeving en gedrag
-
- Leefgebied: Komt voor in vochtige gebieden in Zuid-Amerika, zoals savannes en regenwouden, vaak in de buurt van water.
- Dagactief: De schildpad is overdag actief, verplaatst zich niet extreem ver en is altijd op zoek naar voedsel.
- Geluidsvoortbrengend: Tijdens de paring kan het mannetje geluiden maken die lijken op een combinatie van 'tok tok' en schreeuwen om het vrouwtje te lokken en andere mannetjes weg te jagen.
- Winterslaap: Deze soort heeft geen winterslaap nodig.
Dieet en verzorging
- Dieet: De kolenbrander is een omnivoor en een gulzige eter, die voornamelijk vegetarisch eet.
- Plantaardig: Fruit, bloemen, bladeren, schimmels en stengels.
- Dierlijk: Af en toe aas, insecten of vlees.
- Overig: Zand, steentjes en aarde helpen bij de vertering van taaie plantenvezels.
- Voortplanting: Eieren leggen is een feit, en de temperatuur tijdens het broeden bepaalt het geslacht van de jongen: hoe warmer het is, hoe meer meisjes er worden geboren.